Saigon oftewel Ho Chi Minh City

4 januari 2020 - Ho Chi Minh City, Vietnam

Hi daar,

Zo ff bijpraten maar weer. Nieuwjaarsdag......ff uitgeslapen en toen "Hoi An" by day maar eens verkend. Dit is echt een alleraardigst plaatsje, mooie haven en gave oude gebouwen die er ten tijde vd zijderoute ook al stonden. Gaaf! Bedrijfsleven is ook enorm actief vwb Silk. Overal winkeltjes om kleding te laten maken. Ik dacht, doe eens gek en laat ik een soort van Kimono door hun fabriceren.... en natuurlijk kreeg ik nieuwjaarskorting🙄 en werd het interessant om ook een broek en 2 shirts te laten maken en probeerde "lady manager" ook nog een winterjas aan mij te slijten, omdat ik de dag ervoor jarig was geweest en dit alles dan kon voor omgerekend: $ 200,- en dan wel custommade.! Tja ach, het is altijd leuk om aan je te laten pielen dus voor ik het wist stond ik in mijn boxer in de shop en werd ik aan alle kanten opgemeten. 🤔

Of ik 's avonds om 20:00 weer wilde langskomen, voor de 1ste pas-sessie. Check! Tja ff verse jus gedaan en aansluitend ook een pizza. Toen, toch maar ff massage gedaan.... was weer interessant, blijkbaar zijn niet alle Vietnamese massages overal hetzelfde. Daarna ff gecrasht in "pool on the roof" en ff geslapen. Stipt klokslag 20:00 eerste pasronde... het was allemaal  nogal wijd opgezet, dus er moest nog wel het 1 en ander aangepast worden. Afspraak gemaakt voor de volgende dag om 14:00. In hotel mijn tas maar eens opgeruimd en lekker geslapen.

2 januari. Ik wilde het strand wel eens zien. Dus fiets gehuurd voor omgerekend € 1,15 en 8 km suïcide-route richting het strand gepeddeld. Echt, ik ben ongeveer 4x van mijn fiets gereden, vooral bij kruisingen waar een groen stoplicht aangeeft dat jij mag rijden en de anderen uit bijv. oost- en westelijke richting niet...... Als fietser ben je nog net niet de paria onder het bewegende deel van de zich verplaatsende massa. Dat zijn de voetgangers, die zijn helemaal vogelvrij verklaard vwb bijv. oversteken..🤨 Jouw leven is sowieso behoorlijk armoedig als je je niet eens een scooter kunt veroorloven .... Bij het strand aangekomen, springt er een knakker met ware doodsverachting voor mijn fiets en maakt met gebaren duidelijk dat ik bij hem moet parkeren omdat je je fiets niet bij het strand mag plaatsen.... oké, oké, jongen als jij dat wilt, doe ik dat, geen gedoe verder, ik wil relaxen.

Enigszins bewolkt op het strand maar in "no time" had ik de Zuid-Chinese zee om de kuiten. (Na in Halong Bay al de golf van Tonkin erom heen gehad te hebben.) Heerlijk warm water en flinke golven. Helaas hingen er overal rode vlaggen (zonder hamer en sikkel) dus niet gezwommen. Stroming voelde ook behoorlijk sterk. Toen maar een flink stuk gewandeld en mijn nek verbrand. 🥵. Om 13:00 maar eens aanstalten gemaakt om mijn fiets terug te vinden en onze fietsenvriend snauwde mij toe: "50.000 Dong!" Ik zeg tegen hem: Are you crazy? You force me to park my bike at your place, you don't talk about money  and now at a sudden,  i'll have to pay you 50.000? Okay, he says.... 20.000 is enough. NO! I'll give you 2.000. ( 8 eurocent) ! Een ander koppel had hem net 100.000 moeten betalen voor een scooter waar ze met zijn 2en opzaten en gingen terug om verhaal te halen 😎. Tja je kan het altijd proberen toch? Fietstocht lekker voor de wind en op tijd voor mijn 2e pas-sessie. Dat ging al een stuk beter, maar nog niet helemaal goed, dus om 19:00 laatste ronde want ik moet de volgende dag vertrekken. So the heat is on, voor onze " lady manager" en toen ik om klokslag 19:00 er was, was zij druk bezig met de knoopsgaten open te tornen en knopen aan te zetten....... Ik was een half uur te vroeg....🤪 We zullen het er maar op houden dat hier planningen ook wel eens niet gehaald worden... Maar als zeer geïnteresseerde customer ben ik mooi blijven wachten tot het product live kon, on my body😎. Ondertussen zat ik mij wat te vermaken met de andere naaisters die drinken voor mij haalden en vertelden dat ze de "lady manager"nog nooit zo hard hadden zien werken voor een klant en dat ze nog vrijgezel was en of ik dat ook was etc.etc.etc.  Tja zo gaat dat hier blijkbaar... "ladymanager"  maakte haar werk netjes af en pakte alles keurig in, wilde mijn e-mailadres en bij het afscheid kreeg ik een enorme knuffel voor mijn geduld🥴. Hetgeen mij qua assertiviteit wel verraste daar ik laatst nog een gesprek in de trein gehad had over introverte Vietnamezen...... Nou dat is in Hoi An wel anders!

3 januari Reisdag naar Ho Chi Minh City. (Saigon). Om 7:30 sharp, taxi voor de deur en op weg naar het vliegveld. Vliegreis met HumbyBumpy Air-Vietnam, dit ging op de humpybumpy na voorspoedig. 30 minuten om mijn backpack moeten wachten en Mr. Amstja werd opgewacht. Deze persoon loodste mij met mijn zware tas door het verkeer om mij 15 minuten te laten wachten alvorens hij kwam aanrijden met een Bus, waar hij en ik alleen inzaten. 40 minuten rijden om het hotel te bereiken in district 1. Hotel ingecheckt en bij mijn vraag hoe laat ik de volgende dag klaar moest staan om naar de Cu Chi tunnels te gaan antwoorde de receptioniste: 06:30. Pieuw das best vroeg, terwijl er in mijn boekingsformulieren stond dat het pas om 08:00 zou zijn.... Oké het zal, dat wordt ff snel ontbijten of brood smeren ons mee te nemen in de bus. Maar goed eerst maar eens tas uitgepakt en klein rondje gemaakt door Saigon waar het behoorlijk warm was... 32 graden! Vroeg naar bed, want vroeg eruit!

4 januari 6:25 beneden in de lobby is ook het ontbijt, ze waren het nog aan opbouwen maar iemand hielp mij mee, om een tasje te pakken en wat stokbrood en andere zaken mee te nemen. Vlakbij de deur alvast wat brood naar binnen geslagen met wat lekkere yoghurthjes. Toen de chauffeur er om 07:00 nog niet was, heb ik tegen receptioniste gezegd dat ze mij maar moet bellen als de reisleider er was. Tot 07:55 niks gehoord en daarom maar weer naar beneden gegaan, waar net iemand binnenkwam met mijn naam op een bord.... Toch maar even navraag gedaan aan receptioniste....bleek dat ze begrepen had dat ik de tijd wilde weten van mijn dag vertrek..... Aaagh. Maakt niet uit op naar de tunnels. Eerst effe een uur en 45 minuten noordwest rijden en daar aangekomen wist ik eigenlijk alles al over de tunnels. Mijn gids "Jung" spreekt zeer goed Engels en is een vermakelijke vrouw. In Co Chi zijn dus nog verschillende voorbeelden van de door de VC gebruikte tunnels en ook welke vindingrijkheid werd toegepast om de Amerikanen helemaal gek te krijgen. Hoogtepunt was JG in een 20 meter lange tunnel te krijgen, waar ik blij was dat ik er weer uit kon.... Na de tunnels een half uur gereden naar een pagode  met een tempel natuurlijk, waar allemaal boeddhistische nonnen woonden. Ook 7 vondelingen worden hier verzorgd en daar hebben we een vegetarische lunch genoten. Bijzonder lekker was overigens de yoghurt die ik daar kreeg. Heerlijk! Jammer dat de nonnen niet met mij op de foto mochten 😒.

In de file terug gereden naar HCMC  waar ik er tijdens de rit achter kwam dat mijn flesje Deet kapot was gegaan in mijn tas en alles eronder zat. EarPods, powerbank leren portefeuille.... Maar goed, volgens mij doet alles het nog..... 

Morgen day at Leisure en de dag ernaar naar Mekong Delta en dan vliegen naar Phu Quoc en 4 dagen bijkomen😁😎.

Fijne dag👍🏻

Foto’s

3 Reacties

  1. Eduard van Nistelroode:
    4 januari 2020
    Beste wensen JG voor 2020. En dat je maar minder mag bloggen en meer genieten van je vakantie ;-)
  2. Evert Wiesenekker:
    4 januari 2020
    Weer een zeer vermakelijk verhaal! Beste wensen JG en die AJAX op het strand is ook geweldig. Wist niet dat ze daarmee het strand schoonmaken overigens.
  3. K.Hamstra:
    6 januari 2020
    Hoi jg
    Nog veel plezier
    Auto, fiets, trein of boot het maakt niet uit,
    Geniet ervan en tot zondag.
    Gr.de ouwe